ริมแม่น้ำ บนพื้นที่ที่คั่นกลางระหว่างไชน่าทาวน์และบางรัก จะเป็นย่านที่มีความเป็นสเน่ห์ดึงดูดตั้งอยู่มานานหลายปีทอง ความหมายของคำว่า ตลาดน้อย คือ “ตลาดเล็ก ๆ” ดูผ่าน ๆ ก็เหมือนไม่มีอะไรมากไปกว่า ตึกโทรม ๆ กับประชากรที่มีอายุมาก บนถนนทราย แต่ที่เห็นทั้งหมดนี้ เทียบไม่ติดกับเอกลักษณ์ที่ไม่สามารถหาได้จากที่อื่นในกรุงเทพฯ จะต้องค้นหาและสัมผัสเพิ่มเติมเพื่อจะได้ทราบซึ้งถึงอรรถรสอันแท้จริงแห่งสถานที่นี้
ปัจจุบันนี้ จะเห็นตึกแถวที่แปลกตาตามเส้นถนนที่คดเคี้ยวเล็กๆ ของตลาดน้อย ตึกแถวเหล่านี้มีความสง่างามและเก่าแก่ ซึ่งมักจะถูกบดบังด้วยโรงกลึงต่างๆ ที่มักจะมีบานประตูหน้าต่างที่ทำจากโลหะที่เป็นสนิมอยู่ชั้นล่างของตึก ถือเป็นสมบัติทางสถาปัตยกรรมจากยุคที่แตกต่างกัน เมื่อพ่อค้าชาวจีนมาเริ่มตั้งถิ่นฐานอยู่ที่นี่ในช่วงต้น ของสมัยรัตนโกสินทร์ มรดกที่เห็นได้ชัดและไม่เหมือนใคร คือคฤหาสน์เก๋งจีน โซว เฮง ไถ่ ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยสไตล์ฮกเกี้ยนซึ่งเป็ฯหนึ่งในแหล่งสุดท้ายที่มีอยู่ในประเทศ
ชาวบ้านจำนวนมากยังคงอาศัยอยู่ในตึกแถวเหล่านี้ โดยไม่ได้มีผลกระทบจากส่วนอื่น ๆ ในกรุงเทพฯ และยังดำเนินการการติดต่อการค้าส่งผ่านจากรุ่นหนึ่งสู่รุ่นหนึ่ง โดยสาเหตุเช่นนี้ ร้านขายอาหารที่มีชื่อเสียงเช่นเป็ดตุ๋นกรมเจ้าท่าและขนมกุยช่ายตลาดน้อย ยังคงมีลูกค้าเข้ามาอุดหนุนอย่างมากมายและดึงดูดชาวกรุงเทพฯ เข้ามาในย่านถนนที่เป็นศูนย์กลางแหล่งของกินตามพิธีกรรมทางวัฒนธรรมและกิจกรรมต่างๆ เช่นเทศกาลกินเจเดือนตุลาคม หรือการสวดมนต์ที่ศาลเจ้าต่าง ๆ ซึ่งยังคงปฏิบัติกันโดยทั่วไป และมีการเฉลิมฉลองกันอยู่เรื่อย ๆ
ตลาดน้อยในขณะนี้ดูเหมือนว่าจะยังคงไม่มีความเปลี่ยนแปลงตามยุคสมัย ความเป็นสมัยใหม่ก็จะค่อย ๆ ไหลเข้ามาในพื้นที่ อย่างช้า ๆ ศิลปะก็ค่อย ๆ เข้ามาจาก Creative District ที่อยู่ติดกัน ในรูปแบบของถนนศิลปะ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเทศกาล BUKRUK โรงแรมก็เริ่มมีมากขึ้นเรื่อย ๆ เป็นที่รู้จักดีว่าเป็น แหล่งพื้นที่สะท้อนเรื่องราวของวันเก่า ๆ โดยผลลัพธ์ที่ได้จากการผสมผสานความเก่ากับความใหม่อันเป็นที่น่าสนใจ ทำให้ย่านนี้มีการเปลี่ยนแปลงเป็นแหล่งที่เหมาะกับในการเดินทางเพื่อการค้นพบของคนทั่วไป
